18 en 19 augustus 2012, het regende niet.  Dat was dus al positief.   Fanny reed er haar eerste nationale cross in de reeks B en deed dit op een meer dan voortreffelijke manier.  De cross stond pittig en impressionant, maar ze finishte zoals het hoort en werd mooi 9°.   Wat een prestatie.  Terug positief nieuws!

Waikiki en Frele, respectievelijk de paarden van Jan De Schepper en Davina Decoster, reden dit week-end occasioneel onder mijn zadel.  Dit met de bedoeling om ze on track te krijgen en Jan en Davina wat reserve te geven in hun eerst komende crossen.  Met beide paarden hadden we een super week-end.  Waikiki werd 4° in de dressuur, Frele 8°.   In de jumping had waikiki eerst wat plankenkoorts met als gevolg een stop op de 1, maar daarna was ze vertrokken en haar vertrouwen groeide met elke sprong.  Frele was in dit onderdeel al volledig met mij mee en liep een 0 ronde.   In de moeilijke cross kreeg ik Waikiki op een min of meer miraculeuse wijze rond en met Frele reed ik een sterk voorwaarts parkoer om haar gedachten in de goede richting te krijgen en dit laatste lukte ook.  Kortom: Missie geslaagd en dit was dus ook heel positief!  Nog bedankt aan de beide eigenaars voor het vertrouwen.

Met Emiko had ik me wel een week-endje …  Het positieve van dag 1 was haar manier van werken in de losrijpiste.  Nog nooit had ik ze zo ontspannen en correct aan het werk als in Brugge laatstleden.  En dit was niet enkel het geval voor de opwarming voor de dressuur, maar ook voor de jumping en zelfs voor de cross.  Maar in de pistes ging het telkens mis.   De dressuur viel in het water omdat ze pas in het galopwerk weer bij mij was.  De jumping liep uit de hand,  toen ze besloot om ook daar voor mij te blijven denken en de beslissingen zelf te nemen.   De M-cross in Brugge stond zeker aan de maat . De vorige crossen reed ik met haar steeds op controle, en in Nokere had ik een goede ervaring.  Dus was mijn plan om nu haar wat meer te laten lopen en de sprongen te nemen vanuit haar ritme.  Ik dacht haar zo in leuke galoppade te krijgen  met behoud van controle.  Maar dit bleek echt verkeerd te zijn.  Elke galopsprong dat ze nam kwam ze hoger in haar bloed te staan en ze werd zo loperig dat ik fouten kreeg.  Ik probeerde alles terug voor elkaar te krijgen, maar kreeg dit niet meer voor elkaar.  Na een aantal slechte sprongen en wat problemen in het water besloot ik bij de coffin om de handdoek in de ring te gooien.  Controle is en blijft alles in de cross en daar was geen sprake meer van.   Het feit dat ik geleerd heb dat het nog te vroeg is om tot crossen te komen met deze getalenteerde maar oh zo moeilijke merrie is het positieve van de zaak. 

Nico, Veerle en Danny vertrokken met de beste bedoelingen, maar op de punten, water en coffin kwamen ze de moeilijkheden tegen.  Het kwaad geschiedde maar achteraf  bleek bij elk van deze  combinaties de bewustwording van wat er fout liep groter dan ooit.   Ze konden het plaatsen, reageerden correct op de problemen en we zien ze terug in Deurle om het beter te doen.  Volgens mij ook positief.    Ines kwam ten val bij het opwarmen net voor ze moest starten.  Haar hoofdstel moest het daarbij bekopen, want bleek stuk te zijn.  Ook Ines was doorelkaar geschud.  Deze factoren gekoppeld aan het feit dat het een aantal min. voor start gebeurden, zorgden ervoor dat zij voor de cross de strijd moest staken.   Actheraf bleek er bij Ines  niets gebroken  en dat was het positieve nieuws van haar tuimeling.

Bij vertrek naar huis bleek er een panne met de camion en moesten er dus twee paarden in Brugge blijven die later werden gedepaneerd met de van.  Daarvan zagen we het positieve in, want we merkten de panne op voor dat we op de autoweg waren en bijgevolg dus wel ongevalvrij bleven.

Zo zie je maar, het had kunnen regenen in Brugge, maar dat deed het niet.   Wij hadden een fantastisch week-end.  Maar in alle eerlijkheid durf ik wel te zeggen dat … het soms kan deugd doen om eens heftig te vloeken. 

Bij deze: