In het kader van de steeds terugkerende balanslessen organiseerde ik voorbije week-end een trainingsweekend voor alle ruiters die op regelmatige basis bij mij trainen. Het opzet van dit initiatief was om in teamverband het begrip balans van op een andere manier te bekijken, in de theorieles tot een gedachtenwisseling te komen over wat we in het “rollenSPEL” zelf hadden ervaren en om onze balans en onafhankelijke zit te paard te verbeteren. Intensief leren en werken gaat het best in een ontspannen omgeving en daar werd voor gezorgd. Bij een heerlijke bbq en in de voorziene tenten in onze tuin was er een gezellige ongedwongen sfeer die ervoor zorgde dat iedereen de dag nadien met de juiste ingesteldheid wakker werd. 

Zaterdagavond, 18 uur. Dit was het tijdstip waar de troepen toekwamen en begonnen met de aperitief. Na een paar glaasjes sangria was iedereen wel bereid om deel te nemen aan het rollen-spel. De deelnemers werden verdeeld in twee teams en moesten een behendigheidsparkoer om ter snelst overwinnen. Op hun baan kwamen ze dolle kinderen tegen die hen uit hun concentratie en balans brachten met waterbalonnen. Plezier, aanmoedigingen en vooral veel enthousiasme druipte ervan af. Achteraf keken we naar korte video-fragmenten. Zo kwamen we tot het besluit dat zolang de oefeningsgraad niet al te moeilijk is we wel weg geraken met een matige balans, maar eens we verondersteld zijn om de oefeningen op niveau uit te voeren, we ons geen fouten in balans meer kunnen permiteren. Met die gedachte sloten we de interactieve theorieles af en genoten we van een fantastisch lekkere bbq.

Zondagmorgend werd het vroeg dag. Om 8u30 begonnen we met een wandeling van 5 km die ons naar de galoppiste leidde.  Daar kreeg iedereen de kans om zijn of haar beste positie te vinden en te oefenen om samen met hun paard te galopperen.  Paarden keerden gelukkig terug en toen was het al middag.  De voorziene tijd om te lunchen werd benut om krachten op te doen, want om  13 uur werden de paarden terug ingespannen en de ruiters terug op het appel geroepen. De longelessen verliepen bijzonder vlot en ik vond het leuk om te ervaren dat er een ongelooflijke concentratie aanwezig was. Op het einde van de sessies was duidelijk een verbetering merkbaar in het volgen van de beweging en spontaan hoorde ik links en rechts de reactie :”dit moeten we meer doen.” 

Na een korte pauze sloten we de dag af met een kleine springoefening zonder beugels.

Ik ben blij dat ik dit idee vorm heb gegeven en ben zeker van plan om dit in de toekomst nog verder uit te werken. Via deze weg een bedankje aan mijn schat Fanny, want zoiets kan alleen maar verwezenlijkt worden met vier handen op 1 buik. 

Een verzameling van de mooie momenten: http://www.youtube.com/watch?v=6MrdDklmKlw