De vraag is … hoe?

Ik vertrek van wat ik leer en reeds geleerd heb van de meest eerlijke en open leermeesters die ik ken … mijn paarden.

Om een zo goed mogelijke leider te zijn voor mijn paarden ligt mijn focus op het volgen. Bij het naderen van een paard heb ik aandacht voor zijn  reactie. Heeft hij bv. angst dan ga ik dat gevoel in eerste instantie volgen. Dit kan door simpelweg de angst te aanvaarden en hiervoor ruimte te laten. Pas als ik deze reactie voldoende gevolgd heb kan ik connecteren om uiteindelijk de leiding te nemen en te sturen in de gewenste richting en gedrag. Ook bij het rijden vertrek ik altijd vanuit het volgen. Als ik voel dat ik motorisch niet in staat ben om te volgen, doe ik een stapje terug. Net tot wanneer ik terug in het ritme terecht kom.  Pas als ik de beat terug heb opgepikt ben ik terug in staat om de beweging te verbeteren.  Zolang je de beweging niet kan volgen, kan je deze zeker ook niet beter maken. Maakt niet uit in welke oefening je jezelf bevindt. Het belangrijkste blijft altijd de kwaliteit van de beweging.

Omdat ik wel meerdere uren in het zadel zit en daarom vaak wordt verplicht om mijn focus te leggen op het volgen, merk ik dat dit ontspannend en verhelderend werkt. Niet alleen bij mij, maar ook bij mensen die ik train. Dit komt omdat we op dat moment verplicht worden om ons op onszelf te focussen en op wat we voelen.  Daardoor wordt het heel snel logisch wat de volgende stap is en waar je naartoe wil. Gevolg is dat zowel ruiter als paard gelukkig zijn.  

Je zou deze gedachte kunnen doortrekken naar je eigen leven. Het allerbelangrijkste daarvan is toch ook de kwaliteit ervan? Daarom is het toch ook van levensbelang dat je jezelf blijft volgen en niet voorbij holt.

Last van een burn-out? Volg je eigen ritme en geef jezelf van daaruit leiding. Zo verbeter je terug die levenskwaliteit van jezelf en zal het duidelijk worden welke richting je wil nemen. Je omgeving zal volgen. Om jezelf te kunnen volgen zal je heel bewust moeten gaan naar het moment en jezelf de vraag stellen: “Wat voel ik?”  Het is zo dat je jezelf pas kan volgen als je jezelf voelt.

Niet alleen een interessante gedachte, maar iets dat je geen windeieren zal leggen als je er actief mee aan de slag gaat.

Een tip om af te sluiten … zoek je een goede leermeester? Consult a horse, they can learn you to feel again 🙂