French kiss vd Dreef en D’ Amour waren mijn twee paarden in de reeks M. Heel het week-end was het heet, bakken en zweten … tot wanneer de reeks M van de cross van start ging. Donder, bliksem en regen die met bakken uit de lucht vielen maakten het reeds moeilijke parkoer plotseling heel moeilijk. 

Dit bracht met zich mee dat ik uiteindelijk met beide paarden heb opgegeven. French had het minste geluk en moest van start gaan in het hoogtepunt van het onweer. Ik voelde eigenlijk al op de 1 dat ze niet aanpakte zoals anders en op hindernis 4 was ze te onzeker om in die omstandigheid de toch wel optisch moeilijke drop te nemen.  Gezien de omstandigheden besloot ik dan ook om mijn rit daar te staken.  Ik wou absoluut voorkomen om onzekerheid te creëren die mij in latere parkoers zou kunnen parten spelen.

Bij het startuur van d’amour was het ergste van het onweer voorbij, maar het terrein lag er glad bij. Dat zie je zeker in de resultaten, want die staat vol met uitsluitingen en opgaves.  Ik voelde wel van bij het opwarmen al dat het goed zou komen met D’Amour.  Hij had geen problemen met de ondergrond en pakte heel zelfzeker aan.  Ik had echt een super gevoel. Het was voor hem de eerste keer dat hij in de M liep en ik was echt blij met de manier waarop hij dit allemaal aanpakte.  Groot galopperend deed hij verstandig en alles wat op zijn pad kwam.  Alles verliep vlot tot aan hindernis 18 a, b en c.  Op de C kreeg ik een mindere sprong en bij het aanrijden van de 19 voelde er iets niet goed aan. Ik moest eigenlijk nog 4 sprongen afwerken, maar toch besloot ik om te stoppen.  Achteraf werd duidelijk dat de bescherming van zijn achterbeen was afgezakt en hij daar elke keer op trapte. Nogal moeilijk om op die manier te galopperen en ik ben dus blij dat ik ook daar, mijn gevoel heb gevolgd.  Uiteindelijk kan men zich afvragen van wat men het meeste spijt kan hebben … van iets wat men springt of van iets dat men niet springt …  Ik laat mij daar vooral in leiden door mijn gevoel en plaats altijd mijn paard op de eerste plaats. Het is namelijk makkelijker om je vertrouwen van je paard in 1 seconde kapot te maken , dan het is om achteraf brokken te lijmen.

Vind het natuurlijk jammer dat we de wedstrijd niet competitief konden afsluiten,  maar we herladen ons naar de volgende.  En daar heb ik alle vertrouwen in, want ik heb met mijn paarden geen potten gebroken.

Van al mijn leerlingen was het deze keer Els en haar Diablo die zich in de kijker reden door te eindigen op een mooie 9° plaats tussen de geklasseerden!

Op de video zie je d’Amour aan het werk op hindernis 4.