Het is makkelijker gezegd dan dat het is om paardrijden er makkelijk te laten uitzien. Het vraagt net heel veel inzicht, bewustwording en doorzetting om dit te bereiken.    En de grootste valkuil die om de hoek komt kijken is de macht der gewoonte.

Van zodra dat je met je paard in contact komt, dan kan je het jezelf eigenlijk niet permitteren dat je niet consequent bent. Want je paard daarentegen, is dat op zijn of haar manier altijd. Hij zal je dus het beste begrijpen als jij dat ook doet. 

Het vele les geven heeft mij een aantal inzichten gegeven. We worden bv. te snel gewoon dat het zwaartepunt teveel veranderd, of dat ons paard stapt op een manier die voor hem het beste uitkomt. En dat is bij de meeste paarden gewoonweg de meest economische manier 🙂 We worden bv ook  gewoon dat ze op 1 teugel meer vastpakken dan op de andere en meestal geven we ze dan nog meer steun ook.  Maar als we bij onszelf kijken, dan worden we ook gewoon dat we bv bij het losstappen veel te los en achteruit zitten zodat het paard in de rug problemen krijgt om te swingen. We worden het bv ook gewoon dat we ons bovenlichaam niet voldoende controleren en bijgevolg het paard in de problemen brengen door teveel van links naar rechts te wiegen. Gewoon omdat we het zo gewoon zijn.

Dat zijn allemaal gewoontes die er makkelijk inkruipen, maar die ervoor zorgen dat het minder goed gaat en het er niet meer makkelijk uitziet.

Ik geef dus altijd de raad om je rit mentaal voor te bereiden. Probeer voor je op stal komt na te denken over hoe het zal aanvoelen. Je kent u paard. Je weet hoe hij beweegt en hoe hij denkt. Dit kan helpen om voorbereid in het zadel te komen en zo in controle te komen van je eigen daden. Want om makkelijk paard te rijden moet je met heel veel zaken tegelijk kunnen rekening houden. En dat is allesbehalve makkelijk.  Als je het mij vraagt, dan is het onmogelijk om “op je gemak” op je paard te zitten. Indien je dit wel wil doen, dan adviseer ik een sofa 🙂

Op onderstaande video geef ik graag een voorbeeld van 1 van mijn leerlingen tijdens de barrage van een jumping parkoer 1m15.  (ze werden derde)  Het gaat over het schijnbaar gemak waarmee Davina en Frele de wending maken van rechte naar oxer. Het komt erop neer dat je naar de rechte toe een beheerste sprong krijgt om snel tot draaien over te kunnen gaan om dan de juiste hoek met je oxer te vinden, maar toch voldoende kracht overhebt om te overbruggen.  Als je dit te ver gezocht vind, dan denk ik dat je dergelijke wendingen enkel per toeval gaat kunnen maken. De eerste wending houdt davina haar gewicht heel goed in linker beugel en blijft ze mooi boven haar paard. In de tweede wending mocht haar gewicht iets meer in de rechterbeugel hebben gezeten zodat ze minder naar buiten toe zakte.  Zo zie je maar, als ruiter ben je nooit echt op je gemak 🙂 Gelukkig doen we dit graag.