Ik dacht na over hoe ik mij zou omschrijven in één zin en ik kom op dit moment uit op het volgende resultaat:”Ik ben iemand die een duidelijke droom heeft en deze al heel mijn leven nastreef.”

En dit brengt mij dan heel makkelijk tot een onderwerp dat niet kan losgekoppeld worden van het vooropstellen van een doel. Nml. het zoeken naar succes. Ik merk op dat iedereen graag succescol is in wat hij of zie ambieert of droomt. En ik merk ook dat we ons pas succescvol voelen als we dat wat we ambiëren ook effectief kunnen realiseren. En dat is nu net waar we volgens mij de bal mis slaan.

ok, ik ga niet veralgemenen, dus daarom vertel ik nu terug verder vanuit mijn verhaal. Ik heb geleerd dat het nastreven van mijn droom vaker zorgt voor een moeilijkheid dan voor het gevoel dat ik slaag in mijn opzet. Ik zou dus kunnen zeggen dat het gevoel van succes nog steeds een heel ver weg van mijn bed show is. Dit zou er dan voor zorgen dat ik het uiteindelijk opgeef, mijn droom veilig wegberg en mij wijsmaak dat ik met minder ook best wel verder kan. Maar dit doe ik niet.

Hoe komt het dat ik kies om te blijven gaan voor dat waar ik van droom?

In mijn zoektocht naar succes heb ik geleerd te kijken naar mezelf op een manier die mij uiteindelijk beter maakt. De vele paarden die ik al reed, maar ook de vele mensen die ik reeds trainde waren/zijn belangrijke leermeesters. In het trainen van paarden en combinaties is het volgens mij elke keer de uitdaging om de punten waar we de mist in gaan op te zoeken. Bijgevolg is het steeds een kwestie om daar het vertrouwen te winnen zodat we in een positieve omgeving kunnen beginnen werken aan verbetring. Dit vertrouwen is alles. Het vertrouwen vinden om je tekortkomingen of struikelblokken te ondertekenen is één ding, het zelfvertrouwen vinden om deze te verbeteren is dan de volgende stap. Deze eerlijkheid koppelen aan een juiste werkwijze en kennis zorgen snel voor betere resultaten en een goed gevoel. De kennis die ik doorheen de jaren heb opgedaan begint meer en meer een puzzel te worden waarvan de blokjes passen en dit geef ik dan ook graag door. Zo ontstond mijn visie en aanpak. 

BEGRIPVOL PAARDRIJDEN ZONDER VERWACHTINGEN MAAR NIET ZONDER DOEL. 

Ik ben ervan overtuigd dat van zodra je voldoende zelfvertrouwen hebt om je struikelblokken aan te pakken, je reeds kan spreken van succes. Als je dit pad blijft bewandelen dan bestaat de kans dat wat door zovelen als onmogelijk wordt beschouwd dan plots voor jou toch mogelijk wordt. Op deze manier zal je in elk geval, los van het feit of je je gedroomde top bereikt, wel genoten hebben van een succesvol leven. (Voor mij staat succesvol gelijk aan zinvol)

De tekst:”Start te doen met dat wat noodzakelijk is, doe daarna wat mogelijk is en plotseling zal je doen wat eerst onmogelijk leek,” (Saint Francis of Assisi) inspireert mij dagelijks.

Deze gedachte tracht ik toe te passen in het trainen van mijn paarden alsook in het begeleiden van de ruiters en amazones die bij mij komen trainen. Ik laat mij daarin niet afschrikken van alles wat nog niet lukt, maar start telkens vanuit het begin en hou daarbij de focus op wat ik wel in de hand heb.

Samen met mijn vrouw Fanny  werken we aan het verder uitbouwen van ons stekje. Iedereen is welkom om samen met ons en zijn of haar paard aan de slag te gaan. We proberen vooral om een oase van rust te creeëren waar je makkelijk kan ontkoppelen en kan connecteren met je paard.

Onze sport is toch wel anders dan alle andere sporten. Dit omdat wij een sportprestatie neerzetten met een partner die niet de mogelijkheid heeft om te kiezen of hij dit wil. Wij beslissen dit in de plaats van on spaard. En des te meer moeten wij op een andere manier kijken naar succes.

Succes is doen wat moet, je vooropgestelde top bereiken is een gevolg. Zie het als een bonus.

Just enjoy the ride!

 

 

Brecht Vandendriessche (14/03/1978)

Married and still in love withFanny De Vos and two lovely doughters  Iony en Liany